دو مورد همیشه بیشترین تأثیر را بر عملکرد رایانه داشته اند ، یعنی درک کاربر از سرعت کار با رایانه. واضح است که مقدار RAM موجود و سرعت زیر سیستم دیسک است. مطمئناً پردازنده اصلی نیروی محرکه اصلی هر رایانه ای است ، اما یک پردازنده فوق سریع که پهنای باند حافظه آن محدود است یا به دلیل کندی درایو مجبور است مدت زیادی منتظر بارگیری داده ها باشد برای شما اهمیت چندانی ندارد.
در طول داستان ، مقدار حافظه کاری (RAM) هنوز جایگاه ویژه ای را اشغال می کند و می توان گفت که برای عملکرد رایانه های مدرن بسیار مهم است. در صورت عدم وجود حافظه کاری کافی ، سیستم عامل به اصطلاح استفاده می کند. حافظه مجازی به شکل فایل صفحه روی دیسک.
با توجه به این که می دانیم حتی سریع ترین SSD NVMe کندتر از حافظه کاری است ، واضح است که افت شدید عملکرد به دنبال دارد ، که در هنگام استفاده از رایانه بسیار محسوس است.
به همین دلیل است که همیشه این سوال در دنیای رایانه ها مطرح می شود - در واقع چقدر حافظه فعال برای راحتی کار ما کافی است؟ حافظه کاری در گذشته بسیار گران بود ، بنابراین بسیار مهم بود که بدانیم برای عملکرد روان به چه مقدار حافظه نیاز داریم. امروزه ، حافظه کاری کمی ارزان تر است ، اما چرا برای مثال ، اگر 8 گیگابایت کافی است ، با گیگابایت خالی RAM پول هدر دهید؟
بیایید این را مستقیماً بیان کنیم. در اینجا ما در مورد نیازهای یک کاربر معمولی صحبت می کنیم ، یعنی الزامات مورد نیاز برای حافظه کاری یک چند رسانه ای خانگی مدرن و رایانه بازی. کاملاً واضح است که در دنیای کاربرد حرفه ای ، قوانین کاملاً متفاوتی اعمال می شود ، و ما در اینجا به تفصیل به آن نمی پردازیم.
اول از همه ، ما علاقه مند بودیم که امروزه چه تعداد از گیمرها واقعاً به حافظه فعال نیاز دارند تا از انجام جدیدترین بازی ها لذت ببرند. اما ما به همین جا بسنده نکردیم. تاثیر سرعت حافظه بر عملکرد کلی چیست؟ یا ، برای مثال ، تفاوت عملکرد بین پیکربندی حافظه تک و دو کاناله چیست؟
بنابراین ، در نهایت ، هدف ما ارائه راهنمای جامع تا حد ممکن برای تأثیر کمیت ، سرعت و پیکربندی حافظه بر عملکرد کلی یک رایانه مدرن بود. علاوه بر عملکرد در بازی ها ، تصمیم گرفتیم تأثیر عملکرد حافظه بر سرعت کامپیوتر را در حین کدگذاری ویدئو ، رفع فشار و رندر آزمایش کنیم.
لازم به ذکر است که تست حافظه بسیار وقت گیر است و ساعت ها و ساعت های آزمایش در این مقاله سرمایه گذاری شده است. علاوه بر این ، واضح است که با توجه به تعداد زیادی پیکربندی متفاوت ، ما نتوانستیم همه ترکیبات احتمالی سرعت ، ظرفیت و تأخیر را آزمایش کنیم.
با این حال ، راهنمای عملکرد حافظه ما می تواند دستورالعمل های اساسی در مورد نحوه انتخاب حافظه فعال برای عملکرد مطلوب در بازی ها و سایر برنامه های رایج مورد استفاده را به شما ارائه دهد.
هدف اصلی تحقیقات گسترده ما در زمینه عملکرد حافظه پاسخ به سه س keyال کلیدی بود: 1. ما برای عملکرد بهینه به چه مقدار حافظه فعال نیاز داریم؟ و ، در نهایت ، 3. تفاوت عملکرد هنگام استفاده از حافظه در حالت تک و دو کاناله چیست؟
و در حالی که به دنبال پاسخ به معضلات دوم و سوم هستیم ، می توانیم به شدت به نتایج آزمایش هایی که انجام داده ایم اعتماد کنیم ، اما پاسخ به این سال که برای عملکرد بهینه به چه مقدار حافظه فعال نیاز داریم ، هنوز بسیار پیچیده تر است.
رفع شبهات حافظه
صحیح ترین پاسخ این است که این بستگی به نحوه استفاده از رایانه و برنامه های کاربردی شما دارد. امروزه در دنیای رایانه های مدرن به طور کلی پیکربندی هایی با 8 ، 16 یا 32 گیگابایت رم پیدا می کنیم. اگر می خواهید از یک سیستم عامل مدرن مانند ویندوز 10 استفاده کنید ، می توانیم آزادانه بگوییم که 8 گیگابایت حداقل امروز است.
همچنین ، 8 گیگابایت RAM به طور کلی برای رایانه های اداری کافی در نظر گرفته می شود. با این وجود ، اگر از صفحات گسترده پیشرفته اکسل استفاده می کنید یا عادت دارید 25 زبانه را در Chrome باز نگه دارید ، چه می کنید؟ در این صورت ، نه تنها 8 گیگابایت کافی نیست ، بلکه تا حد زیادی بر عملکرد رایانه شما تأثیر منفی می گذارد.
با این مثال ، ما فقط می خواهیم نشان دهیم که وقتی در مورد میزان کافی یا بهینه حافظه کاری در رایانه های مدرن صحبت می کنیم ، ارائه یک توصیه کلی چقدر دشوار و ناسپاسانه است.
مشکل دیگر ما مربوط به آزمایش خود بود ، یعنی نحوه تنظیم تنظیمات قابل مقایسه با سخت افزار برای آزمایش عملکرد حافظه. منابع ما البته بی نهایت نیستند. نه زمانی که نوبت به زمان می رسد و نه وقتی در مورد سخت افزارهای موجود صحبت می کنیم.
به عنوان مثال ، برای اینکه بتوانیم عملکرد را به طور کاملاً قابل مقایسه هنگام استفاده از 8 ، 16 و 32 گیگابایت رم آزمایش کنیم ، به مجموعه های حافظه کاملاً یکسان با چنین ظرفیت هایی و سرعتهای یکسان در پیکربندی دو کانالی نیاز داریم. متأسفانه چنین چیزی در اختیار ما نبود.
با این حال ، ما سعی کردیم تأثیر عملکرد حافظه را بر عملکرد کلی رایانه در شرایط موجود حداکثر کنیم. می توانید اطلاعات بیشتری در مورد روش و فرایند آزمایش برای اهداف این مقاله در کادر جداگانه ای که همراه این متن است مشاهده کنید.
مجرد در مقابل کانال دوگانه - تفاوتها چیست؟
بخش اول داستان حافظه ما به تفاوت عملکرد هنگام استفاده از پیکربندی حافظه تک یا دو کانالی مربوط می شود. در اینجا داستان در واقع بسیار ساده است. اگر یک ماژول حافظه را در رایانه خود نصب کنید ، حافظه در حالت تک کانالی نیز کار می کند.
اگر یکی دیگر را اضافه کنید ، حافظه در حالت دو کاناله کار می کند ، که اساساً بدان معنی است که کنترل کننده حافظه می تواند به تعداد بیشتری از ماژول های حافظه به صورت موازی دسترسی پیدا کند ، که پهنای باند حافظه را دو برابر می کند.
بنابراین ، برای بهترین عملکرد ممکن ، توصیه می شود از حالت دو کاناله ، یعنی بیش از یک ماژول حافظه با مشخصات یکسان استفاده کنید ، و این دلیل آن است که ماژول های حافظه معمولاً به صورت جفت ، یا در بسته های حافظه حاوی دو یا بیشتر به فروش می رسند. ماژول ها
س questionال این است که چرا کسی می خواهد مثلاً یک ماژول حافظه بخرد و از آن در پیکربندی یک کانال استفاده کند؟ یکی از دلایل قطعا قیمت آن است. علاوه بر این ، با خرید ، به عنوان مثال ، یک ماژول حافظه 8 گیگابایتی ، این فرصت را برای خود محفوظ می دارید که به راحتی کامپیوتر خود را با یک ماژول مشابه دیگر ارتقا دهید ، بنابراین ظرفیت را افزایش داده و عملکرد را بهبود می بخشد. به عنوان مثال ، برخی از مادربردها (مینی ITX و غیره) فقط دو اسلات حافظه دارند.
اگر در صورت ارتقاء احتمالی آینده یک کیت حافظه 2 8 8 گیگابایتی (16 گیگابایتی) خریداری کنید ، باید حافظه جدید خریداری کرده و ماژول های بزرگتر را جایگزین ماژول های موجود کنید. درست است که اکثر مادربردهای مدرن مدرن دارای چهار اسلات حافظه هستند ، اما منطق مشابهی را می توان در این مورد اعمال کرد ، به خصوص اگر می خواهید رایانه خود را به RAM بیشتری مجهز کنید.
دو بهتر از یک است!
با این حال ، آزمایشات ما به طور واضح نشان داده است که پیکربندی تک کاناله عملکرد حافظه را تا حد زیادی محدود می کند ، به ویژه هنگامی که صحبت از پهنای باند حافظه می شود ، که با استفاده از پیکربندی دو کاناله به طور مضاعف دو برابر می شود ، حداقل اگر بتوانیم به تست حافظه در ابزار نرم افزاری AIDA اعتماد کنیم. جالب است بدانید که با استفاده از پیکربندی دو کانالی ، تاخیر حافظه به میزان قابل توجهی بهبود نیافته است.
همچنین کاملاً واضح است که برنامه ها و وظایفی وجود دارند که از استفاده از حافظه در پیکربندی دو کاناله به طور قابل توجهی سود می برند ، در حالی که در برخی دیگر اینطور نیست. به عنوان مثال ، عملکرد کدگذاری ویدیو با استفاده از حافظه دو کاناله به طور قابل توجهی بهتر است ، در حالی که از سوی دیگر عملکرد هنگام رندر یا فشرده سازی فایل ها هیچ پیشرفت قابل توجهی نشان نمی دهد.
وقتی صحبت از عملکرد بازی می شود ، می توان دریافت که پیکربندی دو کاناله عملکرد بازی را به میزان قابل توجهی بهبود می بخشد ، به ویژه هنگامی که صحبت از رزولوشن پایین تر (1080p) می شود که در آن سرعت پردازنده و سیستم حافظه مطرح می شود.
به عنوان مثال ، Assassins Creed Odyssey یک بازی است که با عملکرد حافظه با یک کارت تست در 1080p و 1440p کاملاً محدود شده است. جالب است بدانید ما همچنین بارگیری سریعتر بازیها را در نتیجه استفاده از پیکربندی حافظه دو کاناله ثبت کردیم ، که یکی دیگر از تأثیرات مثبت نه چندان روشن و شناخته شده استفاده از حافظه در حالت دو کانالی است. در مورد بازی ها ، قطعاً توصیه می شود که همیشه از حافظه در حالت دو کانالی استفاده کنید.
در مورد سایر برنامه ها ، تفاوت در عملکرد بستگی زیادی به برنامه فردی دارد. برای برخی از کارهای اساسی ، وقتی صحبت از دفتر کار و رایانه های خانگی کمتر می شود ، پیکربندی حافظه تک کاناله هیچ مشکل بزرگی ایجاد نمی کند.
بدون شک ، با این حال ، این واقعیت که سیستم عامل های سخت افزاری مدرن برای عملکرد مطلوب نیاز به استفاده از حافظه در پیکربندی دو کاناله دارند.
این همه مگا هرتز چقدر ارزش دارند؟
بخش دوم تحقیقات ما در زمینه عملکرد حافظه مربوط به تأثیر خود سرعت حافظه بر عملکرد کلی بازی ها و سایر برنامه های محبوب است. اول از همه ، در اینجا باید توضیح داد که همه رایانه های مدرن هنوز از حافظه RAM DDR4 استفاده می کنند ، که سالهاست در بازار وجود دارد.
انتظار می رود انتقال به یک استاندارد جدید و سریعتر DDR5 تا پایان امسال باشد. بنابراین ، برای چند سال ، برخی از سرعتهای اساسی حافظه DDR4 ، که توسط مشخصات JEDEC تعریف شده است ، بیش از حد تغییر نکرده است. در اینجا ما به طور کلی در مورد سرعتهای 2133 و 2666 مگاهرتز صحبت می کنیم.
افزایش سرعت در درجه اول به دلیل اورکلاک حافظه بالاتر از مشخصات اسمی است. امروزه ما پروفایل های XMP داریم که به ما امکان می دهد با انتخاب مشخصات XMP مناسب ، به راحتی ساعت عملکرد حافظه را به عنوان مثال ، 3600 مگاهرتز یا بیشتر با تاخیرهای مناسب در BIOS مادربرد تنظیم کنیم.
تأخیرها ، یعنی سرعت دسترسی به حافظه ، البته ارتباط تنگاتنگی با سرعت دارد ، زیرا به عنوان یک قاعده درست است که برای بیشترین سرعت ممکن باید از تاخیر بیشتر و ولتاژ کار بیشتر استفاده کنید.
ترکیبی که در اینجا وجود دارد بی شمار است و ما در اینجا روی آزمایش عملکرد با رایج ترین سرعتهای RAM 2666 ، 3000 و 3600 مگاهرتز متمرکز شده ایم. البته تأخیرها یکسان بود ، زیرا ما عمدتا به تأثیر سرعت ساعت حافظه بر عملکرد علاقه مند بودیم.
در اینجا باید توجه داشت که افسانه ها و تصورات غلط خاصی در مورد ساعت کارکرد حافظه وجود دارد. بسیاری از تولیدکنندگان حافظه در حال تبلیغ کیت های حافظه نسبتاً گران قیمت خود (4000 مگاهرتز یا بالاتر) هستند و فراموش می کنند که برای دستیابی به این سرعت ها به پردازنده و مادربرد مناسب نیاز دارید. از آنجا که کنترل کننده حافظه امروزه با خود پردازنده یکپارچه شده است ، کیفیت آن اغلب بر حداکثر سرعت کلاک حافظه ممکن تأثیر می گذارد.
و همه پردازنده ها یا کنترل کننده های حافظه یکسان نیستند ، حتی زمانی که ما در مورد یک مدل پردازنده یکسان صحبت می کنیم. برای عملکرد مطلوب ، سرعت کلاک کنترل حافظه و حافظه نهان روی خود پردازنده باید با سرعت ساعت حافظه RAM مطابقت داشته باشد.
کیت های بسیار سریع DDR4 نخرید!
علاوه بر این ، با پردازنده های AMD مدرن (سری Ryzen 3000 و 5000) موضوع حتی پیچیده تر است ، زیرا آنها بر اساس یک چیپت با یک تراشه ورودی / خروجی جداگانه طراحی شده اند و از یک گذرگاه ویژه (پارچه بی نهایت) برای ارتباط بین هسته ها و تراشه ها استفاده می کنند. و تراشه ورودی / خروجی بنابراین ، برای عملکرد مطلوب در اینجا ، لازم است که ساعت کارکرد کنترل کننده حافظه ، ساعت گذرگاه پارچه ای Infinity و ساعت حافظه را همزمان کنید.
بنابراین ، توصیه برای پلتفرم های مدرن AMD استفاده از حافظه کاری با حداکثر سرعت کلاک 3600 مگاهرتز برای عملکرد مطلوب است. به طور فزاینده ای ، این باعث افزایش تاخیر هنگام دسترسی به حافظه می شود ، زیرا ساعت عملکرد کنترل کننده حافظه دیگر با ساعت کارکرد حافظه هماهنگ نیست.
بنابراین ، ما معتقدیم که کیت های حافظه DDR4 با فرکانس بالا بسیار گران نیستند ، مگر اینکه شما حداکثر اورکلاک احتمالی را هدف گرفته باشید و هیچ چیز دیگری برای شما مهم نباشد. البته ، شما همیشه می توانید از سرعت ساعت کمی کمتر با تاخیر کمتر استفاده کنید ، اما حتی در این صورت سودآوری چنین سرمایه گذاری بسیار زیر سوال است.
آزمایشات ما نشان داده است که حافظه کاری 3000 مگاهرتز در حال حاضر به اندازه کافی سریع است تا بتواند عملکرد مناسب در بازی ها و سایر برنامه ها را به ما ارائه دهد. به وضوح بازی ها و برنامه هایی وجود دارند که به سرعت حافظه بسیار حساس تر هستند.
اول از همه ، در اینجا می توانیم به عنوان مثال در مورد سرعت رمزگذاری ویدئو صحبت کنیم ، جایی که به دلیل استفاده از حافظه سریعتر ، افزایش خاصی در عملکرد مشاهده می کنیم. همچنین ، قابل توجه است که در برخی بازی ها با وضوح پایین ، حافظه سریعتر در بهترین حالت می تواند تا 10 performance عملکرد بهتری را به ارمغان بیاورد.
با این حال ، در حال حاضر در رزولوشن 1440p با استفاده از نمایشگرهای سه بعدی فوق العاده جزئی ، این تفاوت ها بسیار کوچک هستند ، بدون ذکر رزولوشن 4k که هیچ تفاوتی در آن وجود ندارد.
توصیه ما این است که قطعاً از کیت های حافظه فرکانس بالا گران قیمت اجتناب کنید ، زیرا معمولاً نتیجه ای ندارند. سرعت حافظه 3000 یا 3200 مگاهرتز با تاخیرهای مناسب برای عملکرد مطلوب کاملاً کافی خواهد بود.
با جدیدترین پردازنده های AMD ، ما می توانیم از حافظه 3600 مگاهرتز استفاده کنیم ، اگرچه با استفاده از حافظه کمی کندتر 3200 مگاهرتز ضرر چندانی نخواهید کرد.
واقعاً چقدر حافظه نیاز داریم؟
در نهایت ، به میزان یا ظرفیت حافظه کاری می رسیم. واقعاً چقدر برای عملکرد بهینه بازی و به طور کلی کار دلپذیر برای ما کافی است؟ ما قبلاً اشاره کردیم که ارائه برخی توصیه های کلی در اینجا بسیار دشوار است زیرا کاربران جداگانه از رایانه به شیوه ای متفاوت استفاده می کنند.
در حال حاضر در بازار وقتی از رایانه های مدرن ، چه لپ تاپ و چه رایانه رومیزی صحبت می کنیم ، در واقع سه پیکربندی اصلی حافظه را از نظر ظرفیت حافظه کاری پیدا می کنیم: 8 ، 16 و 32 گیگابایت. به عنوان یک قاعده ، 8 گیگابایت برای رایانه های ارزان تر و اداری اختصاص داده می شود ، 16 گیگابایت در رایانه های بازی قوی تر و لپ تاپ ها نصب شده است ، در حالی که 32 گیگابایت در درجه اول در رایانه های گران قیمت تر یافت می شود.
در نگاه اول ، این امر منطقی به نظر می رسد ، زیرا رایانه هایی که برای کارهای سخت تر و عملکرد مطلوب بازی طراحی شده اند دارای حافظه بیشتری هستند. اما در عمل چگونه به نظر می رسد؟ آیا میزان حافظه کاری تاثیری بر عملکرد رایانه دارد که بتوانیم با استفاده از آزمایشات خود اندازه گیری کنیم؟
اول از همه ، در اینجا باید گفت که نشان دادن این امر امروز بسیار دشوار است. اگرچه به نظر می رسد نرخ فریم متوسط در یک بازی معین بسیار خوب باشد ، اما حافظه ناکافی می تواند "پیچ خوردن" و متوقف شدن (در نتیجه استفاده از حافظه مجازی بر روی دیسک) و به طور کلی یک تجربه بازی کمتر خوشایند را به همراه داشته باشد.
علاوه بر این ، ما سرعت بارگذاری بازی های فردی را آزمایش کردیم تا تفاوت های احتمالی بین استفاده از 8 ، 16 و 32 گیگابایت رم را تشخیص دهیم. با این حال ، قبل از اینکه درباره نتایج آزمایش نظر بدهیم ، زمان یک نوع سلب مسئولیت است. یعنی ، از آنجا که ما سه مجموعه حافظه دو کاناله DDR4 یکسان با ظرفیت 8.16 و 32 گیگابایت نداشتیم ، 8 گیگابایت حافظه در حالت تک کانالی کار می کرد ، که مطمئناً بر عملکرد تأثیر می گذاشت.
8 در مقابل 16 در مقابل 32 گیگابایت
علاوه بر این ، پیکربندی حافظه چهار ماژول که ما برای شبیه سازی ظرفیت 32 گیگابایت استفاده کردیم ، عملکرد کمی بهتر را در پلت فرم مدرن AMD نسبت به پیکربندی 2x8 گیگابایتی که برای آزمایش ظرفیت 16 گیگابایت به ما کمک می کند ، ارائه می دهد.
بنابراین ، باید در نظر داشت که نتایج آزمایش به خودی خود توسط برخی متغیرهای دیگر تعیین می شود و نه منحصراً با ظرفیت حافظه.
اما این نتیجه گیری اساسی را در مورد ظرفیت حافظه کاری نمی تواند تغییر دهد. شکی نیست که 8 گیگابایت حداقل حداقل برای رایانه های مدرن است و به نظر ما این ظرفیت برای عملکرد مطلوب در بازی ها کافی نیست. به عنوان مثال ، هنگام استفاده از 8 گیگابایت رم نسبت به تنظیمات 16 و 32 گیگابایت ، بار بازی بسیار طولانی تری را ثبت کردیم.
16 گیگابایت در پیکربندی دو کاناله به نظر می رسد حافظه کاری کافی برای عملکرد راحت باشد. بدیهی است که رایانه ای با این مقدار حافظه کاری به طرز محسوسی "راحت تر نفس می کشد" ، و در عین حال مشکلاتی که هنگام استفاده از 8 گیگابایت حافظه کاری مشاهده کردیم کم و بیش ناپدید شد. باز هم ، در مورد ما پیکربندی با 16 گیگابایت حافظه نتایج بهتری را در درجه اول به دلیل پیکربندی دو کاناله ثبت کرد.
به عنوان یک قاعده ، شما چنین تفاوتی در عملکرد قابل اندازه گیری بین 8 تا 16 گیگابایت RAM مشاهده نمی کنید. با این حال ، به طور کلی متوجه عملکرد بسیار سریعتر و بارگذاری سریعتر برنامه ها و بازیها خواهید شد. امروزه ، 16 گیگابایت برای کامپیوترهای گیمینگ مدرن حداقل کمترین مقدار است.
برای همه کسانی که خواهان نسخه اثبات بهتر آینده هستند ، قطعاً توصیه می شود 32 گیگابایت RAM داشته باشید. در حال حاضر ، بازی های خاصی مانند بدنام Microsoft Flight Simulator 2020 وجود دارد که به راحتی می تواند بیش از 15 گیگابایت RAM را "بلع" کند. در اینجا ما حتی تفاوت بسیار واضحی در سرعت بارگیری بازی بین 16 تا 32 گیگابایت رم اندازه گیری کردیم.
16 گیگابایت امروز ، 32 گیگابایت در آینده!
بعد از چند روز اختلال در تنظیمات حافظه ، سرعت ، تاخیر به چه نتیجه ای رسیدیم؟ برای عملکرد مطلوب با رایانه های بازی مدرن ، حداقل 16 گیگابایت RAM در پیکربندی دو کاناله نیاز دارید.
اگر می خواهید مطمئن باشید که در چند سال دیگر مجبور به ارتقاء حافظه کاری نخواهید بود ، توصیه می شود 32 گیگابایت حافظه را انتخاب کنید. ساعت کارکرد حافظه اهمیت چندانی ندارد. به طور معمول ، سرعت کارت گرافیک در بازی ها محدود می شود ، بنابراین حافظه های 3000 یا 3200 مگاهرتز یک انتخاب خوب است.
به وضوح برنامه ها و بازی هایی وجود دارد که حافظه سریعتر می تواند عملکرد کمی بهتر را به همراه داشته باشد. سرانجام ، پیکربندی حافظه دو کاناله مطمئناً برای سرعت بهینه توصیه می شود ، با توجه به اینکه حالت تک کانالی عملکرد را در بازی ها محدود می کند ، اما در برخی از برنامه های دیگر مانند کدگذاری ویدیو و موارد مشابه.
همچنین ، با سیستم عامل های سخت افزاری مدرن ، به ویژه با جدیدترین پردازنده های AMD ، پیکربندی حافظه ای که شامل 4 ماژول در حالت دو کانالی است ، می تواند عملکرد کمی بهتر در بازی ها (هنگامی که محدودیت سرعت کارت گرافیک به طور انحصاری محدود نشده است) و برخی برنامه های دیگر را به ارمغان بیاورد.
https://espeero.com/%D8%AD%D8%A7%D9%81%D8%B8%D9%87-%D8%B1%D9%85-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA/
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
